Η υπερμετρωπία οφείλεται συνήθως σε μικρότερο του φυσιολογικού αξονικό μήκος του οφθαλμού, αλλά και σε χαμηλή κυρτότητα του κερατοειδούς χιτώνα. Ουσιαστικά λείπει η αρμονία μεταξύ μήκους και διαθλαστικής ισχύος του οφθαλμού, με αποτέλεσμα το είδωλο να εστιάζεται πίσω από τον αμφιβληστροειδή. Οι υπερμέτρωπες έχουν την ικανότητα μέχρι κάποια ηλικία να δουν καθαρά σε μακρινή και κοντινή απόσταση ενεργοποιώντας ακούσια το μηχανισμό της προσαρμογής, δηλαδή μεταφέροντας το είδωλο επάνω στον αμφιβληστροειδή χωρίς τη χρήση βοηθητικών γυαλιών.
Στην σύγχρονη εποχή με την όλο και μεγαλύτερη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών και “έξυπνων” κινητών, παρατηρείται όλο και περισσότερο το σύνδρομο κοπιωπίας της όρασης (CVS-Computer Vision Syndrom). Η υπερβολική προσαρμογή που πραγματοποιείται από τον οφθαλμό για να μπορέσει να έχει καθαρή εικόνα στην κοντινή και μέση απόσταση είναι ένα από τα σημαντικότερα αίτια και αναφέρεται κυρίως σε υπερμέτρωπες. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις ασθενών που επισκέπτονται για πρώτη φορά οφθαλμίατρο, χωρίς να γνωρίζουν ότι πάσχουν από υπερμετρωπία και παραπονιούνται για θάμβος οράσεως και πονοκεφάλους.
Σε χαμηλούς έως μέτριους βαθμούς υπερμετρωπίας, εφόσον δεν εμφανίζεται το σύμπτωμα κοπιωπίας της όρασης, ο ασθενής μπορεί να μην εμφανίσει κανένα πρόβλημα όρασης μέχρι την ηλικία των 35 ή και 40 ετών. Από εκεί και πέρα όμως ο κρυσταλλοειδής φακός του οφθαλμού αρχίζει να σκληραίνει, και δεν μπορεί πλέον να προσαρμόσει στον ίδιο βαθμό ώστε να μετακινήσει το είδωλο επάνω στον αμφιβληστροειδή. Ο ασθενής αρχίζει να βλέπει θαμπά πρώτα στην κοντινή απόσταση και ύστερα στην μακρινή, οπότε και θα αναζητήσει σίγουρα τη συμβουλή οφθαλμιάτρου για την αντιμετώπιση της υπερμετρωπίας του.
Η διάγνωση της υπερμετρωπίας γίνεται από εξειδικευμένο οφθαλμίατρο με μέτρηση της οπτικής οξύτητας. Η μέτρηση αυτή γίνεται αντικειμενικά με τη βοήθεια υπερσύγχρονων αυτόματων διαθλασιμέτρων που αποδίδουν με μοντέρνα τεχνολογία το διαθλαστικό σφάλμα των οφθαλμών, εάν αυτό υπάρχει - και υποκειμενικά με τη βοήθεια φοροπτέρου ή δοκιμαστικού σκελετού και γυαλιών.
Συγκεκριμένα ο ασθενής καλείται να διακρίνει συγκεκριμένα σύμβολα που ονομάζονται οπτότυποι τα οποία είναι συνήθως αριθμοί ή γράμματα. Οι οπτότυποι είναι τοποθετημένοι σε σειρές από τους μεγαλύτερους προς τους μικρότερους πάνω σε ειδικούς πίνακες. Ο πιο συχνά χρησιμοποιούμενος είναι ο πίνακας του Snellen.
Οπτική Οξύτητα καλείται η τελευταία γραμμή του πίνακα των οπτοτύπων όπου ο ασθενής μπορεί να διακρίνει με ευχέρεια 2 διαφορετικά σημεία μεταξύ τους, οπότε και να ονοματίσει ή να περιγράψει ορθά το σύμβολο το οποίο βλέπει. Διακρίνεται σε οπτική οξύτητα χωρίς διόρθωση η οποία λαμβάνεται χωρίς τη βοήθεια διορθωτικών υάλων και σε οπτική οξύτητα με διόρθωση, όπου χρησιμοποιούνται βοηθητικά γυαλιά για τη διόρθωση υπάρχουσας υπερμετρωπίας.
Η καλύτερα διορθούμενη οπτική οξύτητα σε υπερμέτρωπες είναι η ανώτερη οπτική οξύτητα που μπορεί να επιτευχθεί με τη χρήση βοηθητικών υάλων υπερμετρωπίας. Σε περίπτωση που οι ασθενείς διαμαρτύρονται για κοπιωπία της όρασης, είναι απαραίτητη η χρήση κυκλοπληγικών σταγόνων που ακινητοποιούν τον ακτινωτό μυ και σταματούν το φαινόμενο της προσαρμογής. Μόνο έτσι μπορούν να μετρηθούν οι πραγματικοί βαθμοί υπερμετρωπίας σε ανθρώπους κάτω των 40 και να πραγματοποιηθεί ορθή συνταγογράφηση.
H υπερμετρωπία αντιμετωπίζονται συντηρητικά με γυαλιά οράσεως ή φακούς επαφής, εφόσον αυτές έχουν διαγνωσθεί και συνταγογραφηθεί μετά από εξειδικευμένη μέτρηση της καλύτερα διορθούμενης οπτικής οξύτητας.
Η σωστή εφαρμογή φακών επαφής πρέπει να γίνεται από εξειδικευμένο οφθαλμίατρο ή οπτομέτρη. Θα πρέπει να ληφθούν υπόψη πολλά στοιχεία για την ορθότητα της χρήσης τους, όπως είναι η καμπυλότητα του κερατοειδούς του οφθαλμού, η ελεύθερη αλλά όχι απεριόριστη κινητικότητά τους επάνω στην επιφάνεια του ματιού, το υλικό τους, η ανεκτικότητα από τους χρήστες , καθώς και η διάρκεια ζωής τους.
Ο σωστός καθαρισμός των φακών επαφής καθώς και η ιδιαίτερη προσοχή στη χρήση τους, είναι καταλυτικής σημασίας για την αποφυγή καταστάσεων, που μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρές συνέπειες για τους οφθαλμούς των χρηστών φακών επαφής, όπως είναι λοιμώδεις κερατίτιδες από μικρόβια και μύκητες.
Επίσης η μακρόχρονη χρήση φακών επαφής οδηγεί σε ξηροφθαλμία, αλλεργικές επιπεφυκίτιδες και τελικά σε δυσανεξία.
Οι προσπάθειες για την επεμβατική και μόνιμη αντιμετώπιση της υπερμετρωπίας, έχουν ξεκινήσει πάρα πολλά χρόνια πριν. H βελτίωση όμως των αποτελεσμάτων και η κατάληξη σε συγκεκριμένες μεθόδους πραγματοποιήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’80.
Το ιατρείο μας εφαρμόζει τις πιο σύγχρονες επεμβάσεις αφαίρεσης υπερμετρωπίας, οι οποίες πραγματοποιούνται με τα πιο μοντέρνα μηχανήματα που κυκλοφορούν και περιγράφονται στις επεμβάσεις.
